Zniesienie dwukadencyjności wójtów, burmistrzów i prezydentów miast to krok wstecz dla samorządności i demokracji lokalnej. Ograniczenie liczby kadencji chroni przed tworzeniem się lokalnych układów, sprzyja przejrzystości i świeżości w zarządzaniu gminami oraz pozwala na większy udział obywateli w życiu publicznym.

Pozbawienie tej zasady to zagrożenie dla pluralizmu i uczciwej konkurencji w wyborach. Mówimy stanowcze NIE!

👉 Wyraź swój sprzeciw w konsultacjach. Wystarczy zalogować się przez profil zaufany i poświęcić 4 minuty dla Wrocławia.

➡️ Ankieta konsultacyjna ⬅️

 

My to zrobiliśmy w dwóch wersjach:

– wersja podstawowa:

 

– wersja dla ambitnych:

Pyt 5

Projekt uchwały niesie za sobą poważne zagrożenia dla demokratycznego charakteru ustroju samorządowego, ponieważ:
1. Może negatywnie wpłynąć na utrwalanie się patologicznych relacji między władzą wykonawczą a grupami interesu zależnymi od decyzji administracyjnych podejmowanych przez jednostki samorządu terytorialnego
2. Może doprowadzić do zmniejszenia legitymacji demokratycznej sejmików województw oraz rad powiatów, w sytuacji w której kandydaci na wójtów, burmistrzów i prezydentów miast mogliby kandydować jednocześnie do wspomnianych wcześniej ciał. Niesie to za sobą zagrożenie sytuacją, w której znaczna część wybranych do sejmiku bądź rady powiatu nie obejmie mandatu w organie kolegialnym, ponieważ zostanie wybrana na wójta, burmistrza bądź prezydenta miasta. Skład zaś sejmiku bądź rady powiatu po wyborach nie będzie odzwierciedlał tego, który najliczniej został przez mieszkańców wybrany.
3. Wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast powinni wybrać samorząd, na rzecz którego pracy chcą się poświęcić. Obecne brzmienie ustawy nie zakazuje zasiadania na fotelu szefa jednostki samorządu terytorialnego trzeci raz w ogóle, tylko po raz trzeci z rzędu. Popularni i cieszący się zaufaniem wójtowie, burmistrzowie czy prezydenci miast nie powinni mieć problemu z ubieganiem się o powrót na funkcję po pięcioletniej przerwie i pracy na przykład w radzie gminy. Jeżeli zakładalibyśmy inaczej – czy nie potwierdzałoby to intencji ustawodawcy wprowadzającego limit dwóch kadencji z rzędu? Jeżeli urzędujący wójt, burmistrz czy prezydent miasta mają przewagę w procesie demokratycznym – czy dla dobra demokracji nie jest warte jej ograniczenie celem zrównania szans?

Pyt 6 – nie

Pyt 7

1. Konstytucyjna zasada równości i wolności wyborów jest już realizowana – ograniczenie do dwóch kadencji z rzędu dotyczy w równy sposób wszystkich obywateli. Nie ma w tym zakresie żadnej dyskryminacji. Co więcej limit kadencji jest wprost stosowany przez Konstytucję RP dla głowy państwa a kompetencje co do ustroju wyborczego są przedmiotem regulacji na poziomie ustawowym, co pozwala do stosowania zasady analogii.
2. Możliwość kontynuacji polityk lokalnych w gminach winna być gwarantowana na poziomie strategii i dokumentów a nie być gwarantowana przez konkretną osobę. Wspomniane uzasadnienie wskazuje na patologie władzy (brak strategicznej ciągłości w realizacji kluczowych polityk gminnych) i zamiast im przeciwdziałać – wzmacnia ich przyczynę (personalizacja interesów gminy z interesami konkretnego wójta, burmistrza, prezydenta).
3. Mobilizacja społeczności obywatelskiej odbywa się nie poprzez konserwowanie zastanych układów a przez wspieranie konkurencyjności rynku wyborczego w samorządach lokalnych.

Pyt 8

Przedłużenie rządów jednego wójta, burmistrza czy prezydenta miasta może nieść za sobą konsekwencje w postaci naruszeń konkurencyjności w zamówieniach publicznych co jest samo w sobie patologią.

Pyt 9 – brak odpowiedzi

Pyt 10

Uzasadnienie wskazuje, że wprowadzenie ustawy oznacza przywrócenie pełni biernego prawa wyborczego wszystkim obywatelom. W rzeczywistości obecny stan prawny nie dyskryminuje żadnej z grupy obywateli w posługiwaniu się biernym prawem wyborczym na równych zasadach. Co więcej – wprowadzone zmiany zostały poprzedzone należytym okresem przejściowym, który gwarantował wszystkim posiadającym bezpośredni interes prawny zachowanie braw nabytych.

Pyt 11

Zmniejszenie legitymizacji demokratycznej sejmików i rad powiatów ze względu na wprowadzający w błąd i nielogiczny z punktu widzenia służby publicznej zapis dozwalający na praktykę startu na wójta, burmistrza bądź prezydenta miast jednocześnie ze startem do rady powiatu bądź sejmiku województwa.
Zapis ten może powodować, że kandydaci z najwyższymi wynikami w wyborach do rad powiatów czy sejmików w ogóle nie obejmą mandatu, bo ich głównym obszarem startu było inne stanowisko – objęcie funkcji wójta, burmistrza bądź prezydenta miasta. Kandydaci obejmujący zwalniany mandat posiadają wówczas mniejszy mandat społeczny i ponoszą mniejszą odpowiedzialność polityczną, gdyż w kolejnych wyborach o ich wyborze nie będą w dominujący sposób decydowały ich decyzje w trakcie prac organu, którego są członkiem. Zamiast tego decydować będzie, czy wyposażeni w niedemokratyczną przewagę w procesie wyborczym wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast osiągną znów wysoki wynik i znów nie obejmą mandatu. To pogłębia proces delegitymizacji demokratycznej i tak niewystarczająco zakorzenionych społecznie, rozumianych i kontrolowanych przez opinię publiczną ciał samorządowych, jakimi jest rada powiatu i sejmik województwa.

12 Brak odpowiedzi